Şehirlerde oluşan yoğunluk ve çalışma şartlarının yol açtığı stresli ortam bireylerin farklı konut tiplerine yönelmesine sebep olmaktadır. Toplumun refah seviyesinin artması ve ulaşımın gelişmesi sayesinde kent merkezinden uzakta konutlaşma mümkün olmuş, dinlenme, seyahat ve tatil gibi amaçlarla kullanılmak üzere ikincil konut üretimleri başlamıştır. Anadolu’da yaygın olarak görülen kış aylarında kentte, yaz aylarında kırsal alanda yaşama geleneği Konya’da XX. yüzyıl ortalarına kadar yaygın olarak görülmüştür. Bireylerin yaz aylarında tarımsal üretim faaliyetlerini gerçekleştirdikleri bağların içerisine zamanla bağ evleri inşa etmesiyle ikincil konut geleneği devam etmiştir. Sonrasında sanayileşme ve kentleşmenin etkisi ile yaşam tarzları değişmiş ve ikinci konut edinimleri azalmıştır. Son yıllarda yeni konutlaşmalara bakıldığında COVID-19 pandemisi ile birlikte insanların tekrar ikincil konut sahibi olmak istediği ve bağ evlerine talebin arttığı görülmektedir. Günümüz Konya kentinde ikincil konutlar geçmişte olduğu gibi bireylerin sadece yazları bağ evi olarak kullandığı konut tipi olmanın dışında dinlenme, tatil ve hafta sonu evi olarak da kullanılan ikincil konutlar olarak yeniden şekillenmiştir ve eskisi gibi sınırlı bölgelerde değil Konya’nın doğal ve iklimsel potansiyeli yüksek çeşitli bölgelerinde yayılmaya başlamıştır. Bu çalışma; Konya kentinde tarihi bağ evleriyle birlikte başlayan ikincil konut eğilimlerinin günümüzde COVID-19 pandemisi öncesi ve sonrasında nasıl bir değişim gösterdiğini incelemeyi aynı zamanda tarihi bağ evlerine göre günümüzde kentin farklı bölgelerinde bulunan ikincil konutların kentsel yayılmaya etkileri hakkında bilgi aktarmayı hedeflemektedir.
Anahtar Kelimeler: İkincil Konut, Bağ Evi, Konya, COVID-19, Pandemi, Kentsel Yayılma
|