Mimaride sürdürülebilirlik kavramı, bir yapı tasarlanırken olumsuz çevresel etkileri azaltan tasarım stratejilerinin kullanılmasıdır. Sürdürülebilirlik bir binanın malzemelerine, yapım yöntemlerine, kaynak kullanımına ve genel olarak tüm formuna yansıyan bir tasarım ilkesidir. Bu ilkenin tasarımla buluşturulması fikir aşamasıyla eş zamanlı olarak başlar yapının kullanım ömrü boyunca onunla yoluna devam eder. Mimarinin algılama biçimi olan form ve estetik kavramlarının içinde barındırdığı birçok ana işlevin daha az kaynak kullanılarak ihtiyaç duyduğu kapasitenin sağlanmasını amaçlar. Küreselleşme ve gelişen teknoloji ile birlikte bunun sağlanması daha ulaşılabilir hale gelmiştir. Ancak tarihte dönemlere göre farklılık gösteren kentleşme kavramı içerisinde mekanların ihtiyaçlara, toplumların yaşam biçimlerine ve iklim koşullarına göre şekillenmesi ile bu yapılardan günümüze ulaşan örnekler üzerinde inceleme imkanı sunmaktadır. Kentleri sürdürülebilir kılan en temel özellik, kuruluşlarından itibaren süreç içerisinde geliştirdikleri onlara karakteristik kimlik kazandıran tarihsel, kültürel, doğal ve estetik değerlerini gelecek nesillere iletebilme kapasiteleridir. Kullanılan malzemelerin ve mekanın zamanla kullanım amacının değişmiş olmasına rağmen hala ihtiyacı karşılayabiliyor oluşları sürdürülebilirlik kavramının tarihte de doğal seleksiyonlarla belirmiş olması anlamını taşımaktadır. Nevşehir uçhisar örneğinde de görüldüğü gibi 14.yyda inşa edilmiş ve günümüze ulaşabilmiş yapı örneklerinde kullanılan malzemeler bölgenin iklim koşullarına, döneminde ve bugün hala cevap verebilmektedir. Bu, kentsel kimlik ile sürdürülebilirlik için oldukça net bir örnektir. (Bu çalışma yazarın yüksek lisan tezinden üretilmiştir ORCID ID: 0000-0003-4468-9236)
Anahtar Kelimeler: Mimaride Sürdürülebilirlik, Kentsel Kimlik ile Sürdürülebilirlik, Uç Hisar Bölgesi Sürdürülebilirlik
|
