Bilgisayar destekli teknolojiler mimarlık mesleğinin tasarım ve üretim süreçlerinde kolaylaştırıcı bir unsur olarak karşımıza çıkmaktadır. Artık pek çok mimarın tasarım sürecinde bilgisayar destekli teknolojileri kullanması tasarım yaklaşımlarını da değiştirmiştir. Özellikle 1990’lardan itibaren mimarlık mesleğinde hakim olan dijital tasarımın getirdiği yeniliklerin gözlendiği yapı türlerinden biri de pavyonlardır. Fransızca “pavillon” gölgelik-çadır anlamındaki kelimeden gelen ve genellikle bahçelerde ve dinlenme alanlarında kullanılan hafif geçici veya yarı kalıcı küçük yapılar olarak tanımlanan pavyonların en temel özellikleri yükseltilmiş bir üst örtüye sahip olmalarıdır. Pavyonlar, çeşitli işlevler için farklı formlarda üretilen minyatür tasarımlar olmalarının yanında, bulundukları coğrafi ortamlara ve yapıldıkları dönemin özelliklerine duyarlı yapılar olmuşlardır. Günümüzde pavyonlar dijital tasarımın etkisiyle geleneksel formlardan uzaklaşmış, geleceği temsil eden dinamik yapılar haline gelmeye başlamışlardır. Öklid dışı geometrilerin kullanımı, dinamik akış modellemesi, hiper yüzeyler, genetik algoritmalar, olasılık teorilerinin uygulandığı üç boyutlu akışkanlık artık pavyon mimarisinin dijital tasarım yaklaşımları haline gelmektedir. Bu çalışmanın amacı; geleneksel tasarım yaklaşımlarından dijital tasarıma geçişte pavyon mimarisinde yaşanan değişimlerin incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda literatür taramasıyla geliştirilen çalışmada önce farklı dönemlerden seçilen pavyon örnekleri üzerinden geçmişten günümüze pavyon tasarımında öne çıkan yaklaşımlar ve pavyon tasarım kriterleri tanımlanacak, daha sonra dijital tasarımla geliştirilen pavyon örnekleri üzerinden pavyon mimarisinde yaşanan değişim tartışılacak, sonuç olarak pavyon mimarisinde öne çıkan dijital tasarım kriterleri ortaya koyulacaktır.
Anahtar Kelimeler: Pavyon Yapıları, Pavyon Mimarisi, Geleneksel Tasarım, Dijital Tasarım, Tasarım Kriterleri
|
