Kültürel miras deðeri taþýyan ve özgün iþlevlerini kaybettikleri için kullaným dýþý kalan yapýlarýn korunmalarýnda en etkin yöntemlerden birisi farklý iþlevlerle deðerlendirilerek toplumun hizmetine yeniden sunulmalarýdýr. Yeni iþlevin sadece bir araç olduðu bu yöntemde asýl amaç günümüz konfor koþullarýna uygun hale getirilen yapýnýn özgün niteliklerinin korunarak kültürel sürekliliðinin saðlanmasýdýr. Bu amacýn gerçekleþebilmesi içinse özgün yapýnýn doðru analiz edilerek en uygun iþlevin belirlenmesi ve yapýlacak her türlü müdahalede evrensel ilke ve yöntemler çerçevesinde yapýya zarar vermeyecek uygulamalar önerilmesi gerekmektedir. Aksi halde özgün mekânsal kurguyu bozan, yapý malzemesi ve strüktürüne zarar veren müdahalelerle geri dönüþü olmayan sonuçlar ortaya çýkabilmektedir. O halde yapýlacak her türlü müdahalenin yapýda nasýl etkiler doðuracaðýnýn uygulama öncesinde ön görülmesi koruma çalýþmasýnýn amacýna ulaþabilmesi açýsýndan önemli bir konudur. Buradan hareketle kurgulanan çalýþmada, günümüzde çokça örneklerine rastladýðýmýz yeniden kullaným uygulamalarýnýn yapý iç mekanlarýna etkisine odaklanýlmýþ ve örnek yapý seçilerek bir yöntem üzerinden bu etkilerin tespit edilmesi hedeflenmiþtir. Bu anlamda Endüstri mirasý kapsamýnda tescil edilerek korunmasý gerekli kültür varlýklarý kapsamýna alýnan ve günümüzde “sanayi müzesi” olarak yeniden kullanýlan “Ýstanbul Lengerhane Binasý” üzerinde uygulanan yöntem ile elde edilen bulgular genel kabul gören koruma ilke ve yöntemleri açýsýndan deðerlendirilmiþ, olumlu ve olumsuz müdahaleler vurgulanarak benzer uygulamalar için öneriler sunulmuþtur. (Bu çalýþma birinci sýrada yer alan yazarýn ikinci sýrada yer alan yazarýn danýþmanlýðýndaki doktora tezinden üretilmiþtir)
Anahtar Kelimeler: Koruma, Onarým, Yeniden Kullaným, Ýstanbul Lengerhane Binasý
|
