“Zaman”, nitel ve nicel yorumlanýþý ile felsefe, fizik, iktisat gibi çeþitli alanlarýn farklý farklý yönleri ile kabul ettiði bir kavram veya terim olagelmiþtir. Benzer þekilde, mimarlýk alanýnda zamaný düþünmek ve yorumlamak da birden fazla yol ile mümkün olabilmektedir. Onu; disiplinler arasý bir kesiþimden mimarlýða bakabilmeyi saðlayan ve böylelikle tarihsel dönüþümlerini, bugününü ve geleceðini düþünebilmeyi olanaklý kýlan bir aracý olarak görmek de bu yollardan biridir. Bildiri bu eksende, zamanýn; çalýþma zamaný / çalýþma dýþý zaman / serbest zaman / boþ zaman þeklinde sorunsallaþtýrýlabilmiþ yönünün mimarlýk ile kurduðu baða odaklanmaktadýr. Söz konusu baðýn iki taraflý olduðunu söylemek mümkündür. Bir tarafý ile, dile getirilen zamansal anlayýþ ve ayrýmlarýn nasýl mimarlýðýn konusu edildiðini örneklemeye ve yorumlamaya sevk etmektedir. Diðer tarafýyla ise, doðrudan mimarlýk pratiðini ilgilendiren süreçleri zamanýn bu yönlü deðerlendiriliþi üzerinden görebilecek yorumlayýcý bir çabayý gerektirmektedir. Bu iki taraflýlýk, mimarlýðýn hem geniþ bir düþün ve üretim alaný olarak hem de mesleki uzmanlýða baðlý bir disiplin olarak süregeliþini kesiþtirmektedir. Bu açýdan, teorik ve pratiðe dair içeriklerin bir arada yer bulduðu ortak bir zemin olarak, meslek odasý yayýnlarýna ait bir açýk arþiv literatür taramasý çalýþmaya katýlmakta ve 1963-1983 zaman dilimine iliþkin örnekler ile sunulmaktadýr. Seçilen zaman dilimi, Türkiye sosyoekonomik politikasýnýn dönüþüm aþamalarý içinde kendine özgü nitelikleri ile bir dönemi de tanýmladýðý için, konuyu güncel üretim tarzýna iliþkin post-endüstriyel paradigma deðiþimleri ile karþýlaþtýrabilmeye ve mimarlýk–pratik–zaman baðýnýn bugününü bu deðiþim ile düþünmeye de olanak saðlamaktadýr. (Sürdürülmekte olan doktora çalýþmasýna iliþkin bir bölümden, tez danýþmanýnýn onayý ile tek yazarlý sunulmaktadýr.)
Anahtar Kelimeler: Zaman, Zamansal ayrým, Mimarlýk, Mesleki pratik
|
